Ameland, maart 2023

In de voorjaarsvakantie verbleven we een paar dagen op Ameland. Wanneer je in Holwerd de auto achterlaat en met je spullen achterop de fiets de veerboot opgaat, laat je letterlijk even het gewone leven achter je. Over een zonovergoten Waddenzee naderen we Ameland. De Oerdblinkert, Amelands hoogste duin, is al in zicht. Meeuwen en eidereenden vliegen langs de boot. Als de veerboot heeft aangelegd verspreiden de mensen zich al snel over het eiland.

Wij fietsen langs de waddendijk naar het westen. Links van ons de Waddenzee met een grote groep foeragerende grutto’s. Nog even en ze bevolken de weilanden aan onze rechterhand, net over de waddendijk. Ook een wulp steekt zijn kromme snavel in de prut om er voedsel uit te halen.

Aan de westkant van het eiland komen we bij de duinen, in de buurt van de vuurtoren. We fietsen door het duin naar het oosten en komen bij een duinmeer. Er zijn allerlei eenden te zien zoals brilduikers, nonnetjes, grote zaagbekken, krakeenden, pijlstaarten en tafeleenden. Iets verder naar het oosten kom je uit bij het groene strand. Allerlei plasjes met begroeiing zorgen hier voor een rijk vogelleven langs het strand. Smienten, bergeenden, wilde eenden en een eenzame witte kwikstaart zijn hier opzoek naar voedsel.

Nog verder naar het oosten komen we in het brede duingebied rond de Oerdblinkert. Vanaf dit hoge duin heb je een mooi uitzicht, onder andere over de wadden. Hier geen strakke kustverdediging aan de wadkant maar een natuurlijke overgang tussen wad en duin.

Vanaf dit duingebied fietsen we langs de zoute weide richting de Buurdergrie, de polder tussen het plaatsje Buren en de waddendijk. Goudplevieren bevolken de weilanden, evenals enorme groepen brandganzen en rotganzen. Tot mijn verrassing vind ik tussen de rotganzen een paar zeldzame roodhalsganzen.

We fietsen door richting de waddendijk. Als we de dijk oversteken is het inmiddels hoog water. Een grote groep scholeksters wacht langs de waddendijk geduldig tot het water zich weer terugtrekt, zodat er weer naar pieren en kokkels gezocht kan worden op het wad. Langzaam gaat de zon onder, en nadat de lucht prachtig oranje en rood kleurde valt de duisternis in over Ameland. We maken nog een wandeltochtje naar de duinen en het strand bij Nes om daar wat foto’s van de mooie sterrenhemel te maken. Als bonus lukt het nog om enigszins het noorderlicht vast te leggen. Het is wel ‘fotografisch noorderlicht’. Dat houdt in dat het noorderlicht met het blote oog nauwelijks waar te nemen is. Het is wel zichtbaar te maken door een foto te maken met een lange sluitertijd.