Groen Griekenland

Al eerder, in 2003 en 2005, deden we Griekenland aan. We hebben toen veel opgravingen met resten uit de antieke tijd bezocht. Deze keer is de natuur in het noorden van het Griekse vasteland ons doel.

Via een tussenstop in Zwitserland belanden we aan het einde van de tweede reisdag op een camping zo’n 50 km verwijderd van Ancona, waar we de volgende dag de ferry naar Igoumenitsa (noord Griekenland) zullen nemen.

Eenmaal aan boord genieten we van het verplichte nietsdoen. Nadat we zijn ontscheept in Igoumenitsa, ongeveer zeventien uur later, rijden we nog een stukje naar het zuiden. We nemen een paar dagen de tijd om te acclimatiseren en in Griekse sferen te komen. Het alomtegenwoordige geluid van de zangcicaden helpt ons daar goed bij.

We willen graag een paar wandelingen maken in de Zagoriastreek in het noord-Griekse Pindosgebergte. Maar omdat daar geen campings zijn verblijven we een paar nachten in een airbnb in Koukouli, één van de Zagoriadorpen. De Zagoriadorpen zijn prachtig gelegen in de groene bergen van het nationaal park Vikos-Aoös, en Koukouli vormt daar geen uitzondering op. Het is heerlijk wandelen door deze streek, die bekend staat om zijn stenen bruggen over rivierbeddingen. Maar behalve van mooie dorpjes, bruggen en uitzichten genieten we ook van vlinders, hagedissen, schildpadden en prachtige wilde bloemen. Hoogtepunt van deze streek is wel de duizelingwekkend diepe Vikoskloof. Bij het plaatsje Vikos dalen we af om een stukje door de kloof te wandelen. Het is mogelijk om door te wandelen naar Monodendri (of andersom natuurlijk) maar heen en terug op één dag is te ver. En er gaat geen bus tussen Monodendri en Vikos… We beperken ons dus met een afdaling naar beneden, een wandeling over de bodem van de kloof en de klim terug omhoog. Later maken we ook nog een afdaling naar de Vikakikloof, het ‘kleine broertje van de Vikoskloof’. We komen de hele dag geen enkele andere wandelaar tegen.

Van Zagoria reizen we door en zetten onze tent op bij Kalambaka. Het uitzicht vanaf de camping wordt gedomineerd door enorme natuurlijke stenen zuilen, met daarbovenop de beroemde Meteorakloosters. Het is in deze streek druk en toeristisch, maar we hadden het toch niet willen missen.

Onze volgende stop is bij het plaatsje Milina in de Pilion. We hebben uitzicht op de Pagasitische golf, tussen het vasteland en de Pilion. We genieten op dit schiereiland van het zwemmen en snorkelen en de prachtige onderwaterwereld, en maken ook hier een paar mooie wandelingen door de omgeving. Verder hebben we hier een heel ontspannen verblijf en we genieten iedere avond van de prachtige zonsondergangen.